شمالی باغ تاکستان

توئی زادگاه بومی ام توئی سیراب زتاکســـــــــــــــتان
برای مردمان مردی شیرین است باغ تاکســـــــــــــتان

درختان اش پر از شاه توت جوانان اش دمی مســــتی
بهارش آنقدر سبز است گلستان میشه تاکســـــــــــــتان

عقابان پرزنند آسمان بسوی خـــــــــــــــــــــاک آزادی
که دریای خروشان اش بریزد روی تاکستـــــــــــــــان

کوهستان لانه قمری صدای دلنشین اش صبــــــــــــح
صدا دارند هوا دارند به سوی باغ تاکســــــــــــــــــتان

شمالی لحظه اش تفریح است اگر توت باشد و خاکــی
که باد کوه هندوکش بیارد برگ تاکستــــــــــــــــــــان

به کو های پر از برفش بلوط و ارغوان باشـــــــــــــد
بهار اش تپه های سبز که طفلان عزن تاکستـــــــــــان

ز انگورش شراب سازیم که انتهور باشــــــــــــــــــد
نه در غرب و نه در شرق حسینی های تاکســــــــتان

بخوریم دانه سبز اش که میخواری حرام بر مــــــــن
شمالی خانه سازیم و کنیم غرق سوی تاکســــــــــتان

شعر از داوی روشان