Afghanfun.com > poem > fa > 31.htm
بهار آمد

ای ماه جهان آرا ، باز آ که بهار آمــــــــــــد     دلگیر مشو از ما ، باز آ که بهار آمـــــــــــد

من شعله ی خاموشم ، از عشق تو مدهوشـم     آهنگ تو در گوشم ، باز آ که بهار آمـــــــــد

ساغر مده در دستم ، از بند گنه رستــــــــــم     با عطر خوشت مستم ، باز آ که بهار آمـــــد

من همدم و همرازت ، رقصم به همه سازت     با ناز کشم نازت، باز آ که بهار آمــــــــــــــد

گر هرچه مرا گفتی ، گر گفتی و گر رفتـــی     گویم تو دُر سُفتی ، باز آ که بهار آمـــــــــــد

ای همدم شبهایم ، باز آ که چه تنهایـــــــــــم     سر را به رهت سایم ، باز آ که بهار آمــــــــد

کو قلب توانایی ، کو صحبت آشنایــــــــــــی     کو ساغر و مینایی ، باز آ که بهار آمــــــــــد

ترسم که زبس چاکم ، فریاد بر افلاکــــــــــم    آیی به سر خاکم ، باز آ که بهار آمــــــــــــــــد

شعر از زمری عثمانی – هرات 1387/12/27
ســــایـر صــــــــفـــحـــا ت

Copyright © Afghanfun.com All rights Reserved.